انتخاب کفش ایمنی مناسب، که به شکل کلی تأثیر مستقیمی بر سلامت، ایمنی و بهره‌وری نیروی کار دارد، همیشه یکی از چالش‌های اصلی بوده است. در میان انواع مدل‌ها، تفاوت میان کفش‌های بنددار و بدون بند همیشه سوالی بوده که پاسخ دادن به آن اهمیت ویژه‌ای برای فرد دارد. پس در این مقاله به شکلی جامع به این موضوع می‌پردازیم با قبل از خرید تصمیم مناسبی برای این مورد بگیرید.

کدام راحت‌تر و کارآمدتر است؟

کفش‌های بنددار از دیرباز مدل استاندارد بوده‌اند، چرا که بندها امکان تنظیم دقیق میزان فیت شدن کفش با پا را ایجاد میکنند و با تنظیم دقیق از لغزش پا در داخل کفش جلوگیری میشود و نگران پیچ‌خوردگی مچ پا و تاول زدن نخواهید بود. در مقابل، کفش‌های بدون بند به دلیل طراحی ساده‌تر، سرعت پوشیدن و درآوردن بالایی دارند. این ویژگی در بسیاری از محیط‌ها، به خصوص برای افرادی که نیاز به تعویض سریع کفش برای ورود یا خروج از مناطق حساس مانند اتاق‌های تمیز یا انبارها دارند، یک مزیت بسیار بزرگ تلقی می‌شود. راحتی پا درون این کفش‌ها، اغلب از مواد سبک و منعطف در رویه و آستر آن‌ها حاصل می‌شود که پوشیدن طولانی‌مدت را برای پرسنل بخش‌های اداری یا کارگاهی با خطر کمتر، آسان‌تر می‌کند. با این حال، اگر طراحی داخلی کفش بدون بند به خوبی ارگونومیک نباشد، ممکن است حمایت کمتری از مچ پا داشته باشد.

مزایا و معایب کفش ایمنی بدون بند در محیط‌های صنعتی

مزایا

پوشیدن و درآوردن سریع کفش، یک برتری قابل توجه در شرایط اضطراری یا محیط‌های کثیف است. همینطور به دلیل نداشتن سوراخ‌های بند، در مدل‌های لاستیکی یا PVC، مقاومت بیشتری در برابر نفوذ آب، مواد شیمیایی، اسیدها و مواد مذاب دارند. پس برای محیط‌های مرطوب، کار با مواد شیمیایی و جوشکاری بسیار مناسب است. نبود بندهای آویزان، خطر گیر کردن کفش در ماشین‌آلات متحرک، کانوایرها یا پله‌ها را نیز از بین می‌برد.

معایب

عدم وجود بند به این معنی است که تنظیم دقیق کفش برای انواع شکل‌های پا دشوار است. اگر کفش به درستی انتخاب نشود، ممکن است پا درون آن بازی کند و در نهایت منجر به خستگی یا آسیب شود. در مدل‌های کوتاه، معمولاً حمایت کمتری از مچ پا وجود دارد و برای کار در سطوح بسیار ناهموار یک ضعف است و میتواند خطرات جدی ایجاد کند. همچنین به دلیل ساختار بسته، برخی مدل‌های ضدآب و لاستیکی تهویه ضعیف‌تری دارند که می‌تواند در محیط‌های گرم منجر به تعریق و بوی نامطبوع پا گردد.

ایمنی پنجه کفش بنددار و بدون بند

ایمنی انگشتان پا در هر دو نوع کفش ایمنی بنددار و بدون بند، از طریق سرپنجه محافظ فولادی، کامپوزیت یا آلیاژی تأمین می‌گردد. عملکرد حفاظتی سرپنجه در برابر ضربه معمولاً تا 200 ژول و فشار در هر دو مدل یکسان است و تفاوتی از نظر استانداردهای اولیه حفاظتی وجود ندارد.
با این حال، تفاوت در پایداری کلی کفش است. کفش بنددار، با محکم شدن بندها، پا را بهتر در جای خود تثبیت می‌کند و احتمال حرکت پا در هنگام سقوط جسم سنگین را کاهش می‌دهد. این تثبیت، تضمین می‌کند که انگشتان پا همواره در محدوده سرپنجه قرار دارند. در یک کفش بدون بند با اندازه نامناسب، احتمال حرکت پا و ضربه خوردن بخش‌هایی غیر از سرپنجه افزایش می‌یابد. بنابراین، در انتخاب کفش بدون بند، دقت در سایز و فیت مناسب از اهمیت بالاتری برخوردار است تا سرپنجه بتواند کار خود را به درستی انجام دهد. برای بررسی قیمت کفش ایمنی بر اساس نوع سرپنجه نیز می‌توانید به محصولات فروشگاه نگهبان مراجعه کنید تا بهترین محصول را انتخاب و خریداری کنید.

نگهداری، نظافت و دوام

کفش ایمنی بدون بند، به خصوص مدل‌های یکپارچه لاستیکی، از نظر نظافت وضعیت بهتری دارند. نداشتن سوراخ و بند باعث می‌شود آلودگی، گل و لای یا مواد شیمیایی کمتر در ساختار آن نفوذ کنند و شست‌وشو و ضدعفونی کردن آن بسیار راحت‌تر است. این موضوع برای محیط‌های بهداشتی، صنایع غذایی و شیمیایی یک مزیت کلیدی است. اما کفش‌های بنددار به دلیل داشتن درز و سوراخ‌های بند، زمان بیشتری برای تمیز شدن نیاز دارند و رطوبت بیشتری در خود نگه می‌دارند که می‌تواند بستر مناسبی برای رشد قارچ و باکتری باشد.
در بحث دوام نیز بندها خود می‌توانند نقطه ضعف مدل بنددار باشند. پارگی یا خرابی بندها و حلقه‌های فلزی یا پلاستیکی، عمر مفید کفش را کم می‌کند. در مدل بدون بند، دوام بیشتر به کیفیت رویه و زیره بستگی دارد و معمولاً به دلیل ساختار یکپارچه، عمر بالاتری دارند.

سرعت پوشیدن و کاربرد در اورژانسی

یکی از برتری‌های قابل لمس کفش بدون بند، سرعت پوشیدن و درآوردن کفش است. مثلا در کارخانه‌ها یا کارگاه‌هایی که پرسنل به طور مداوم بین بخش‌های تولید و بخش‌های اداری جابه‌جا می‌شوند، سرعت عمل بدون بند بسیار کاربردی است. همچنین در مواقع اضطراری مانند آتش‌سوزی، ریزش مواد شیمیایی یا تخلیه سریع، ثانیه‌ها اهمیت دارند. کفش بدون بند این امکان را فراهم می‌آورد تا فرد به سرعت کفش را به پا کرده و محیط خطر را ترک کند، یا برعکس، در صورت آلودگی پا به مواد خطرناک، کفش به سرعت از پا خارج شود.
در مقابل، کفش بنددار نیاز به صرف زمان برای گره زدن و باز کردن بندها دارد که در شرایط حساس، تأخیر ایجاد می‌کند و حتی در صورت شل بودن بند، خطر سقوط و لغزش را بالا می‌برد.

انتخاب مناسب برای محیط‌های گرم و مرطوب

بسیاری از کفش‌های بنددار چرمی با کیفیت، دارای ساختار رویه و آستری هستند که امکان تنفس‌پذیری بالایی دارند و سوراخ‌های بند نیز می‌توانند به تبادل هوا کمک کنند. به همین خاطر مشکل بوی بد یا تعریق زیاد را نخواهید دید. اما کفش بدون بند باید میان خاصیت ضدآب بودن و تنفس‌پذیری تعادل برقرار کرد. مدل‌های لاستیکی و ضدآب به دلیل عایق‌بندی کامل، تهویه بسیار ضعیفی دارند و باعث تعریق زیاد پا می‌شوند. اما مدل‌های بدون بند چرمی با آسترهای مشبک مانند پلی استر و پنبه یا منافذ کوچک در رویه، می‌توانند سطح قابل قبولی از تهویه را داشته باشند.انتخاب در این شرایط به میزان رطوبت وابسته است. پس اگر رطوبت ناشی از آب یا مواد شیمیایی است، کفش بدون بند لاستیکی بهترین انتخاب است و اگر رطوبت ناشی از گرمای محیط است و پا زیاد عرق می‌کند، یک کفش ایمنی بنددار با تهویه بالا یا یک مدل بدون بند با آستر مناسب ارجح است.

مقایسه قیمت کفش ایمنی بنددار و بدون بند

در بررسی قیمت کفش ایمنی، فاکتورهای متعددی مانند جنس رویه، نوع سرپنجه، زیره و استانداردها اثرگذارند و بنددار یا بدون بند بودن به تنهایی تعیین‌کننده قیمت نخواهند بود. همچنین در مدل‌های بنددار به دلیل فرآیند ساخت پیچیده‌تر برای نصب بند و تقویت اطراف آن، در برخی موارد ممکن است قیمت اولیه بالاتری داشته باشند. با این حال، طیف گسترده‌ای از این محصولات در بازار موجود است که میتوانید متناسب با نیاز و محیط کارتان آنها را انتخاب کنید.
در مدل‌های بدون بند نیز برای مدل‌های چکمه‌ای لاستیکی ساده، معمولاً در رده ارزان‌ قیمت کفش ایمنی قرار می‌گیرند. اما مدل‌های تخصصی بدون بند با رویه چرمی باکیفیت و سرپنجه کامپوزیت برای عایق برق و حرارت به دلیل مواد اولیه خاص و تکنولوژی ساخت پیشرفته‌تر، می‌توانند از مدل‌های بنددار هم گران‌تر باشند.

سخن پایانی

برای مشاغلی مانند جوشکاری، ریخته‌گری یا کار با مواد شیمیایی که خطر ریزش مواد مذاب یا آلاینده وجود دارد، کفش بدون بند به دلیل پوشش کامل‌تر و نداشتن بندهایی که می‌توانند مواد را جذب یا انتقال دهند، در مقایسه با کفش بنددار، گزینه ایمن‌تری محسوب می‌شود. البته انتخاب بین کفش ایمنی بنددار و بدون بند یک تصمیم کاملاً وابسته به نوع فعالیت و شرایط محیط کار شماست که میتوانید با مطالعه جدول زیر تصمیم نهایی خودتان را بگیرید.

ویژگی                                              کفش ایمنی بنددار                                                    کفش ایمنی بدون بند
فیت و پایداری پا                           عالی (قابل تنظیم دقیق)                                            خوب (بستگی به قالب دارد)
سرعت پوشیدن و اورژانسی                    پایین                                                                                 بالا
محیط‌های مرطوب/شیمیایی       ضعیف (بندها آب جذب می‌کنند)                                 قوی (به خصوص مدل‌های لاستیکی)
تهویه و راحتی طولانی‌مدت       معمولاً بهتر (در مدل‌های چرمی مرغوب)                           بسته به مدل، می‌تواند ضعیف باشد
خطر گیر کردن                              وجود دارد (بندهای شل)                                                                 بسیار کم
کاربرد ایده آل                   محیط‌های ناهموار، ساخت و ساز، نیاز به حمایت مچ پا    محیط‌های بهداشتی، شیمیایی، آب و رطوبت، نیاز به تعویض سریع

کارشناسان ما در فروشگاه نگهبان آماده‌اند تا با ارائه طیف کاملی از انواع کفش ایمنی بنددار و بدون بند با بالاترین سطح استاندارد و بهترین قیمت کفش ایمنی، شما را در تأمین ایمنی پای کارکنان خود همراهی کنند. پس هر سوال یا ابهامی در مورد خرید این نوع کفش‌ها دارید میتوانید با متخصصان ما تماس بگیرید و بعد از مشورت با ما بهترین محصول را انتخاب کنید.